"But Jonah arose to flee to Tarshish from the presence of the LORD." - Jonah 1:3
Sa aklat ng Jonah ay mababasa natin ang isang kaganapan ng pagsuway at pagtalikod sa iniuutos ng Diyos.
Sa unang talata ng aklat, tinawag ni Yahweh si Jonah at inatasang tumungo sa bayan ng Nineveh upang sila’y pangaralan sapagkat suko na sa langit ang kanilang kasamaan.
Subalit ito’y di ginawa ni Jonah. Sa halip na sumunod, ipinasiya niya na magtago sa Tarsis sa pag-aakalang malayo na iyon kay Yahweh. Nakakita siya ng isang barko sa Joppa na patungo sa Tarsis, kaya’t agad-agad siyang sumakay doon.
Subalit, nakatakas nga ba si Jonah sa presensiya ng Diyos? Hindi na nga ba siya nakita’t natagpuan ni Yahweh?
Ang Diyos ay nasa lahat ng dako. He fills heaven and earth. Kung kaya’t walang bahagi sa mundo at sa langit na maaari nating pagtaguan at di Niya tayo matatagpuan.
Sabi sa Psalsm 139:7-10 – “Where can I go from your Spirit? Where can I flee from your presence? If I go up to the heavens, you are there; if I make my bed in the depths, you are there. If I rise on the wings of the dawn, if I settle on the far side of the sea, even there your hand will guide me, your right hand will hold me fast.”
Hindi tayo makapagtatago sa Diyos. Ito ang naranasan ni Jonah at ito ang mararanasan din natin. Kahit saang sulok pa ng mundo tayo magpakatago-tago, kahit sumiksik pa tayo sa pagkadilim-dilim na lugar, kita’t tanaw pa rin tayo ng Diyos. Matatagpuan Niya pa rin tayo.
Kung gayon, bakit pa magpapakalayo? Bakit pa susuway sa utos Niya sa halip na sumunod? Na kung may kailangan tayo’t gipit na, sa Kanya pa rin naman tayo tatakbo at hihingi ng tulong.
Hindi tayo makakatakas sa Kanyang presensiya. Walang bagay o kaganapan na di Niya alam at di nakikita.
Kung kaya’t sa halip na tumakas, sa halip na magtago, sa halip na sumuway sa Kanyang utos, tayo’y tumalima sa Kanyang ipinagagawa at manatili sa Kanyang presensiya.
Kapatid, kaibigan... nasaan ka ngayon? Ikaw ba’y nasa lugar na pinapupuntahan sa’yo ng Diyos, o ikaw animo’y isang takas?
Kung gayon, ikaw ay manumbalik. Sumuko ka na sa Diyos.
Isang Pagbubulay-bulay.
Sa aklat ng Jonah ay mababasa natin ang isang kaganapan ng pagsuway at pagtalikod sa iniuutos ng Diyos.
Sa unang talata ng aklat, tinawag ni Yahweh si Jonah at inatasang tumungo sa bayan ng Nineveh upang sila’y pangaralan sapagkat suko na sa langit ang kanilang kasamaan.
Subalit ito’y di ginawa ni Jonah. Sa halip na sumunod, ipinasiya niya na magtago sa Tarsis sa pag-aakalang malayo na iyon kay Yahweh. Nakakita siya ng isang barko sa Joppa na patungo sa Tarsis, kaya’t agad-agad siyang sumakay doon.
Subalit, nakatakas nga ba si Jonah sa presensiya ng Diyos? Hindi na nga ba siya nakita’t natagpuan ni Yahweh?
Ang Diyos ay nasa lahat ng dako. He fills heaven and earth. Kung kaya’t walang bahagi sa mundo at sa langit na maaari nating pagtaguan at di Niya tayo matatagpuan.
Sabi sa Psalsm 139:7-10 – “Where can I go from your Spirit? Where can I flee from your presence? If I go up to the heavens, you are there; if I make my bed in the depths, you are there. If I rise on the wings of the dawn, if I settle on the far side of the sea, even there your hand will guide me, your right hand will hold me fast.”
Hindi tayo makapagtatago sa Diyos. Ito ang naranasan ni Jonah at ito ang mararanasan din natin. Kahit saang sulok pa ng mundo tayo magpakatago-tago, kahit sumiksik pa tayo sa pagkadilim-dilim na lugar, kita’t tanaw pa rin tayo ng Diyos. Matatagpuan Niya pa rin tayo.
Kung gayon, bakit pa magpapakalayo? Bakit pa susuway sa utos Niya sa halip na sumunod? Na kung may kailangan tayo’t gipit na, sa Kanya pa rin naman tayo tatakbo at hihingi ng tulong.
Hindi tayo makakatakas sa Kanyang presensiya. Walang bagay o kaganapan na di Niya alam at di nakikita.
Kung kaya’t sa halip na tumakas, sa halip na magtago, sa halip na sumuway sa Kanyang utos, tayo’y tumalima sa Kanyang ipinagagawa at manatili sa Kanyang presensiya.
Kapatid, kaibigan... nasaan ka ngayon? Ikaw ba’y nasa lugar na pinapupuntahan sa’yo ng Diyos, o ikaw animo’y isang takas?
Kung gayon, ikaw ay manumbalik. Sumuko ka na sa Diyos.
Isang Pagbubulay-bulay.
No comments:
Post a Comment