Tunay o Two-Ninety-Five?

Akda ni Max Bringula

"Thus also faith by itself, if it does not have works, is dead." - James 2:17 (NKJV)

Madalas nating naririnig ang papuri't pasasalamat sa kaligtasang ating natanggap, sa katiyakan ng walang-hanggang buhay na nasasaatin simula nang kilalanin at tanggapin si Hesus bilang Panginoon at Tagapagligtas.

Subalit hindi roon nagtatapos ang pagtawag sa atin ng Panginoon, bagkus ito'y simula lamang ng isang bagong hamon para sa atin. Pagka't hindi sapat na ihayag lamang natin ang pananampalatayang taglay. Hindi lang dapat ipangalandakan ang pananalig, kungdi ito'y dapat may kaakibat na mabuting gawa.

Ito ang ipinagdiinan ni Santiago sa sulat niya sa mga unang Kristiyano. Na kung sinasabi ninyong kayo'y may pananampalataya subalit di naman ito makita sa inyong mga gawa, ano ang saysay niyon? (James 2:14)

Kung ang kilos at pananalita natin ay di makitaan ng kabanalan, kung ang mga gawa natin ay taliwas sa Kanyang kalooban, kung ang puso natin ay tigib ng poot, pagmamalaki at pagsisinungaling, matatawag kayang pananampalataya iyan? Ang sagot ay hindi. Pagka't ito'y patay na pananampalataya.

Kapatid, kaibigan, pananampalataya mo ba'y tunay? O two-ninety-five?

Kung gayon, suriin ang iyong mga gawa.

"For as the body without the spirit is dead, so faith without works is dead also." - James 2:26

Isang Pagbubulay-bulay.

Suggested Reading: James 2:14-26